Σε συνέχεια της Απόφασης 3/09-01-2018, της 119ης Συνεδρίασης της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα «Έγκριση κανονισμού λειτουργίας Θερινών Σχολείων Πανεπιστημίου Πελοποννήσου» και της σχετικής Απόφασης 1/21-11-2017 της Επιτροπής Ερευνών (ΑΔΑ: Ω0ΞΔ469Β7Δ-ΝΞΕ) θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:
- Την οικονομική διαχείριση των Θερινών Σχολείων αναλαμβάνει ο Ειδικός Λογαριασμός του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Μετά την έγκριση του Θερινού Σχολείου από το Τμήμα Σπουδών και τη Συνέλευση του Τμήματος, ο Επιστημονικός Υπεύθυνος του Σχολείου θα πρέπει να υποβάλει σχετικό αίτημα προς την Επιτροπή Ερευνών του Ειδικού Λογαριασμού του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου συνοδευόμενο από τη σχετική απόφαση του Τμήματος Σπουδών.
- Το ποσό παρακράτησης για την οικονομική διαχείριση των Θερινών Σχολείων έχει οριστεί από τον Ειδικό Λογαριασμό του Παν/μίου Πελοποννήσου σε 5% (ΑΔΑ: Ω0ΞΔ469Β7Δ-ΝΞΕ).
- Το κόστος συμμετοχής στο Θερινό Σχολείο (μετακινήσεις, εισιτήρια, διαμονή, διατροφή, υλικοτεχνική υποστήριξη, αμοιβές μόνιμου προσωπικού του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ή συμβασιούχων, αμοιβή εισηγητών, κτλ.) θα καθορίζονται από τη Συνέλευση του Τμήματος με βάση συγκεκριμένη ανάλυση προϋπολογισμού, που θα κατατίθεται στον φορέα διαχείρισης του έργου του Θερινού Σχολείου.
- Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δεν καλύπτει οποιαδήποτε οικονομική ζημία προκύψει από τη διαχείριση Θερινών Σχολείων. Η εν λόγω ενδεχόμενη οικονομική ζημία βαρύνει τους διοργανωτές, εκτός από τις περιπτώσεις που η ζημία προκλήθηκε από λανθασμένη διαχείριση του ΕΛΚΕ.
- Η διάρκεια των εργασιών των Θερινών Σχολείων κατά κανόνα δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 2 εβδομάδες (μέχρι και 15 διανυκτερεύσεις). Δεν αποκλείονται όμως και Θερινά Σχολεία μεγαλύτερης διάρκειας, σε περιπτώσεις στις οποίες αυτό απαιτείται. Επιτρέπεται επίσης η λειτουργία Θερινών Σχολείων με τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
- Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δεν καλύπτει ασφαλιστικά τους συμμετέχοντες.
- Η διαδικασία διοργάνωσης θερινών σχολείων που διοργανώνονται στο πλαίσιο εγκεκριμένων Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (π.χ. δράσεις Jean Monnet) δεν εμπίπτει στο πλαίσιο που περιγράφει η προαναφερθείσα απόφαση της Συγκλήτου.














